Rouwverwerking bij het van het verlies van huisdieren door de dood. Hoe kunnen volwassenen en kinderen omgaan met het overlijden van een huisdier als een hond, een kat, een konijn of een papegaai ?

Vandaag voel ik me gelukkig en verdrietig. Voor mij is dat een bijzondere situatie. Ik voel me vrijwel altijd gelukkig en maar heel zelden verdrietig. Gisterenavond hebben we Misty begraven in de tuin. Hij was een fantastische kater die dertien jaar een trouwe kameraad is geweest. Vorige maand werd bij hem longkanker geconstateerd. De afgelopen week at en dronk hij niet meer uit zichzelf. Voor hem was het genoeg. We hebben hem nog een poosje speciaal voer, een pasteuze massa, op een lepeltje gevoerd. Hij nam dat om ons een plezier te doen. Omdat hij ook nog nare aanvallen van benauwdheid had, heeft de dierenarts hem gisterenmiddag laten inslapen.

Misty heeft een goed leven gehad waarin hij omringd werd door onvoorwaardelijke liefde, en hij heeft de respectabele leeftijd van dertien jaar gehaald. Ik heb veel vreugde beleefd met hem. Nog nooit eerder heb ik zo’n sterke band gehad met een huisdier. Ik heb hem verzorgd, met hem gespeeld en hem geknuffeld. Hij was een kater, maar had duidelijk ook menselijke trekjes. Hij was snel van begrip en we konden met hem praten. Hieronder staat een recente foto van de held.

Ik heb vrede met de situatie, maar ik voel wel het verdriet van het verlies. En dat verdriet mag er van mij zijn. Dat heb ik wel moeten leren, want van huis uit heb ik meegekregen dat je niet verdrietig hoort te zijn. Die opvatting begrijp ik wel omdat je de pijn dan minder of niet voelt. Jezelf afsluiten voor onprettige gevoelens heeft zo zijn voordelen, maar er zijn zeker ook nadelen aan verbonden: je onthoudt jezelf van wezenlijke ervaringen van het mens zijn, en de onderdrukte gevoelens kunnen leiden tot lichamelijke en/of psychische klachten.

Ik heb wel eens gehoord dat uit onderzoek is gebleken dat de verwerking van de dood van een geliefd huisdier ongeveer een jaar duurt. Verwerking van een verlies verloopt volgens een bepaald patroon. Daarbij maakt het niet uit om wat voor soort verlies het gaat. Zo kan het gaan om het verlies van een partner door de dood of door een (echt)scheiding, het verlies van een baan, het verlies van gezondheid, het verlies van bezittingen of het verlies van een lievelingsdier.

De psychiater Elisabeth Kübler-Ross onderscheidt vijf fasen die de meeste mensen geheel of gedeeltelijk doorlopen om na een traumatische ervaring weer tot rust te komen. Deze fasen zijn niet voor iedereen even intensief en de volgorde kan ook verschillen omdat iedereen rouw op zijn eigen manier verwerkt.

1. Ontkenning
2. Protest of boosheid
3. Onderhandelen en vechten
4. Depressie
5. Aanvaarding

Als ik vanuit de optiek van deze fasen kijk naar het sterven van Misty, zie ik de ontkenning in het vertrouwen dat het hoesten van hem wel een griepje zal zijn dat weert over gaat. Protest of boosheid heb ik bij mezelf niet waargenomen, al was het natuurlijk verre van leuk om te vernemen dat hij longkanker had. Het vechten herken ik in het voeren van het dier in de hoop dat hij nog een poosje bij ons zou blijven. Op het moment dat ik dit schijf, nu Misty gestorven en begraven is, ervaar ik een bepaalde mate van depressie, maar ook aanvaarding.

Op de website www.dierennatuurlijkgenezen.nl vond ik een goede tekst over omgaan met het overlijden van een huisdier, die ik hieronder gedeeltelijk zal weergeven. De engelstalige video onderaan dit bericht gaat ook over dit onderwerp, duurt bijna een uur en kan ik van harte aanbevelen.

Wanneer je de dood van je huisdier hebt geaccepteerd, begint de fase van het herstel. Probeer je gevoelens niet te onderdrukken, deze emoties zijn volkomen normaal en horen bij een gezond rouwproces. Alleen wanneer je jezelf een periode van rouw toestaat, zul je erin slagen de dood van je huisdier te verwerken en zal het verdriet langzaam slijten. Het is normaal dat je je de eerste dagen niet lekker en neerslachtig voelt. Depressieve gevoelens kunnen zich uiten door huilen, lusteloosheid en slapeloosheid. Andere symptomen zijn verminderde eetlust, gevoelens van wanhoop en hulpeloosheid, hoofdpijn en vermoeidheid.

Er zijn mensen die hun huisdier ruiken, horen of voelen dat het dier langs hun handen of benen strijkt. Mijn ervaring is dat ze er dan ook daadwerkelijk kunnen zijn. Dieren die overgegaan zijn kunnen gemakkelijk van de ene dimensie naar de andere gaan en daardoor af en toe gewoon eens even komen “buurten”. Na verloop van tijd kunnen deze ervaringen verdwijnen. Kinderen hebben vaak een hechte band met hun huisdieren en het kan dan ook voorkomen dat kinderen het overleden huisdier gewoon no zien lopen en ook reageren alsof ze er nog zijn. Kinderen kunnen nog heel gemakkelijk contact hebben met gene zijde, dus zeg niet tegen kinderen dat het niet bestaat. Dieren spelen een belangrijke rol in de emotionele ontwikkeling van het kind en bieden vriendschap, genegenheid, zekerheid en stabiliteit.

De reactie op het overlijden van een huisdier is niet alleen afhankelijk van de diepte van de band met het dier. Ook de leeftijd, de levensbeschouwing en de manier waarop de omgeving omgaat met de dood zijn belangrijke factoren. Kinderen jonger dan vijf jaar begrijpen meestal niet wat doodgaan eigenlijk is. Ze begrijpen wel dat er iets naars aan de hand is, maar zij gaan ervan uit dat deze toestand van voorbijgaande aard is, en dat het dier binnenkort terugkomt. Kleine kinderen hebben nu extra aandacht en steun van hun ouders nodig.

Kinderen tussen vijf en negen jaar begrijpen dat de dood onvermijdelijk en definitief is en bij het leven hoort. Juist omdat zij het begrijpen is het belangrijk dat zij uiting kunnen geven aan hun gevoelens van verlies en verdriet. Geef uw kinderen nooit de indruk dat zij te klein zijn om te begrijpen wat er is gebeurd.

Kinderen ouder dan negen jaar weten meestal wat dood en rouw is. Zij voelen hetzelfde als volwassenen. Kinderen hebben echter vaak meer moeite om de dood van hun dier te verwerken. Hun rouwverwerking kan soms zelfs lichamelijke klachten of gedragsstoornissen tot gevolg hebben. Zij kunnen net als volwassenen symptomen van depressie vertonen. Ook slaapstoornissen of andere problemen als bedplassen, nachtmerries of concentratiestoornissen komen voor.

Het is belangrijk dat uw kind uiting kan geven aan zijn gevoelens. Soms helpt het wanneer het kind gedichten schrijft of tekeningen maakt. Wees in ieder geval eerlijk over de dood van het dier. Gebruik begrijpelijke taal en laat het kind deelnemen aan de rouwperiode binnen het gezin.

KLIK HIER VOOR HET GEDICHT ‘DE REGENBOOGBRUG’

Wat wil je zijn: een schelp of een adelaar? Fragment uit het boek ‘De wetten van winnaars’ van Bodo Schäfer.

Volgens een oud Indisch scheppingsverhaal schiep God nadat hij de wereld had geschapen eerst een schelp en legde deze op de bodem van de zee. De schelp leefde niet echt een spannend leven. De hele dag deed hij niets anders dan zijn schaal opendoen om er wat zeewater met voedsel door te laten stromen, om vervolgens zijn schaal weer dicht te doen. Dag in dag uit niets anders dan schaal open, schaal dicht, schaal open, schaal dicht, schaal open, schaal dicht …

Vervolgens schiep God de adelaar. Hij gaf hem de vrijheid om in de lucht op te stijgen om zelfs de hoogste toppen te kunnen bereiken. De adelaar kon zonder beperkingen leven. Weliswaar moest de adelaar voor zijn vrijheid een prijs betalen. Dagelijks moest hij voor zijn prooi strijden. Niets viel hem in de schoot. Wanneer hij jongen had, moest hij vaak dagen jagen om voldoende voedsel te verzamelen. Deze prijs betaalde hij echter graag.

Uiteindelijk schiep God de mens en leidde hem eerst naar de schelp en vervolgens naar de adelaar. Daarna vroeg hij aan de mens welk leven hij wilde leiden. Of het vervelende lege leven van de schelp, of het avontuurlijke en uitermate vrije leven van de adelaar.

Nog steeds dient iedere mens voor een van de twee mogelijkheden te kiezen. Hij moet kiezen of hij geleefd wil worden of een echte persoonlijkheid wil worden. Iedereen heeft de keuze om volgeling of leider te zijn. De wereld roept hardop om sterke leiders. Onze steden roepen. Onze omgeving roept. En ook onze kinderen roepen. We hebben beide mogelijkheden en de verantwoordelijkheid om een baken van hoop, bemoediging en richting te zijn.

Fragment uit het boek ‘De wetten van winnaars’ van Bodo Schäfer.

Voorpagina van het weblog van Arend Landman

Arend Landman op uw evenement?

Tien formules voor positieve energie van Dr. Judith Orloff, grondlegster van de energiepsychiatrie leert je werken met subtiele energie

De wereld wordt bedreigd door een verborgen energiecrisis. Daarbij gaat het niet om de eindigheid van fossiele brandstoffen, maar om een gebrek aan subtiele levensenergie bij de mensen. Onze jachtige hightech samenleving stort velen van ons in een chronische lichamelijke, emotionele en geestelijke uitputting. We worden overspoeld met informatie en raken opgebrand als slaven van telefoon, gsm, televisie, e-mail en internet. We zijn vermoeide sombere stemmingen als normaal gaan beschouwen.

Dr. Judith Oroff, grondlegster van de ‘energiepsychiatrie’, vindt dat daar verandering in moet komen. Daarom schreef zij het boek Tien formules voor positieve energie. Daarin leert ze hoe je negatieve energie kunt bestrijden en hoe je de kracht van positieve energie kunt gebruiken. De sleutel daartoe is je intuïtie.

Energiespsychiatrie is een nieuw soort psychotherapie die de subtiele energiefundamenten van gezondheid en gedrag aanpakt. Het is een specialisme van de energiegeneeskunde die lichaam en geest beschouwt als een manifestatie van subtiele energie. Dat is een concept dat in de conventionele gezondheidszorg nog volledig ontbreekt. We leven dankzij een subtiel energielichaam dat ons stoffelijk lichaam doordringt. Energiepsychiatrie combineert de traditionele geneeskunde met een uileg over hoe we onze levensenergie in ons dagelijks leven kunnen verhogen.

Alles om ons heen heeft een energieveld of vibratie. Onze reactie op die vibraties komt tot uitdrukking in ons energieniveau. Gewaarwordingen die je kunt beschrijven als ‘mijn hart bonst’, ‘ik ben bang’, ‘ik ben geprikkeld’, ‘ik voel me vredig’, ik voel me verbonden‘ zijn feitelijk verschillende uitingen van subtiele energie.

Er bestaat positieve subtiele energie en negatieve subtiele energie. Om je gezondheid en je stemmingen te kunnen sturen, moet je beide soorten subtiele energie kunnen onderscheiden Bij subtiele energie kunnen er twee kwaliteiten worden onderscheiden: positief en negatief.

In het genoemde boek leert Judith Orloff je hoe je de kracht van positieve energie moet gebruiken – liefdevolle en koesterende gedachten van binnen, zoals medeleven, moed, vergevingsgezindheid en vertrouwen. Of van buiten: ondersteunende vrienden, creatief werk en lachen. Positieve energie komt vanuit respect voor de aarde en alle aardse schepselen, veel verdraagzaamheid en het enthousiasme om een vreedzame samenleving op te bouwen. Al deze eigenschappen zijn net zo belangrijk voor ons overleven als voedsel en zuurstof.

Negatieve energie houdt ons klein en ongezond; ze weekt ons los van het beste in onszelf. We wekken negatieve energie op met onze angsten, zelfhaat, woede of schaamte – een emotioneel terrorisme waar we ons mee teisteren maar waarvan we niet beseffen dat dat zijn tol eist. Als we deze negatieve krachten niet identificeren en elimineren, zullen ze ons uitputten. Erger nog: ze komen onvermijdelijk aan de oppervlakte op sociaal en politiek gebied en richten daar vernielingen aan.

Judith Orloff beschrijft in haar boek een programma van tien recepten. Zij raadt aan om het in tien weken te doorlopen: een ‘recept‘ per week. Elk hoofstuk bevat een ‘recept‘ en wordt afgesloten met een interview met iemand die de auteur bewondert. De recepten luiden:

1. Word je bewust van je intuïtie en verjong jezelf.
2. Ga een koesterende spirituele weg.
3. Ontwikkel een energiebewuste manier van eten, bewegen en gezond zijn.
4. Wek positieve emotionele energie op om negatieve gevoelens van je af te zetten.
5. Ontwikkel een liefdevolle seksualiteit.
6. Stel je open voor de stroom van creativiteit en inspiratie.
7. Eer de heiligheid van lachen, koesteren en de voedende kracht van afzondering.
8. Trek positieve mensen en situaties aan.
9. Bescherm jezelf tegen vampiers.
10. Creëer overvloed

Voorpagina van het weblog van Arend Landman

Arend Landman op uw evenement ?

Het G-denken, manier uit Rationele Emotieve Therapie (RET) om faalangst aan te pakken: gebeurtenissen leiden tot gedachten, leiden tot gevoelens, leiden tot gedragingen en leiden tot gevolgen

Mijn vriendin begeleidt op een ROC leerlingen die onder andere last hebben van faalangst. Zij doet dat in de vorm van een training die bekend staat als de faalangstreductietraining. Zij heeft het programma omgedoopt tot succestraining omdat deze benaming veel positiever is. Als je iets wilt bereiken is het veel beter om je te focussen op wat je wilt dan op wat je niet wilt.

Veel trainingen die gericht zijn op het reduceren van faalangst zijn gebaseerd op principes uit de Rationeel Emotieve Therapie (RET). Dat is een vorm van cognitieve gedragstherapie waarbij zowel het verstand als het gevoel een belangrijk rol spelen. Volgens Albert Ellis (1913 – 2007), de grondlegger van RET ontstaan problemen vooral door de manier waarop we aankijken tegen de gebeurtenissen die ons overkomen. Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest.

In Nederland wordt leerlingen die last hebben van faalangst vaak gewezen op het zogeheten G-denken. Daarin gaat het om vier G’s: een Gebeurtenis (1) leidt tot Gedachten (2), die leiden tot Gevoelens (3), die leiden tot Gedragingen (4). Mijn vriendin heeft er nog een vijfde G aan toegevoegd: gedragingen leiden tot Gevolgen (5).

De zaken de we in ons leven tegenkomen zijn vaak een gevolg van ons gedrag. Wanneer we onze gedachten over een bepaalde gebeurtenis veranderen, leidt dat tot andere gevoelens, ander gedragingen en andere gevolgen. Bij het G-denken gaat het erom denkpatronen te veranderen met als doel om uiteindelijk de gevolgen te veranderen. Uiteraard beperkt de toepassing van het G-denken zich niet tot het reduceren van faalangst. Het G-denken is gebaseerd op  universele principes waar we bewust gebruik van kunnen maken in ons leven.

Het doel van het ‘G- denken’ is dat het tunneldenken wordt doorbroken: het herprogrammeren van de irrationele gedachten die leiden tot emoties die blokkerend werken. Het gaat erom dat verlammende, negatieve emoties worden vervangen door positieve emoties.

Een leerling denkt bijvoorbeeld: “Bah, alweer rekenen. Ik kan er niets van en ik zal het ook nooit leren. Als ik dat dadelijk moet gaan maken, maak ik vast weer heel wat fouten. Ik haat rekenen en ik krijg er barstende koppijn van.”
De vervangende gedachte voor deze leerling zou dan kunnen worden:

“OK, in rekenen ben ik niet zo’n kei, vooral die staartdeling vind ik nog lastig. Als ik die nou stapje voor stapje aan ga pakken, dan zal het wel lukken”.

Eindeloos Bewustzijn, een wetenschappelijke visie op de bijna-dood ervaring. Cardioloog Pim van Lommel over BDE, hersenen en non-lokaal bewustzijn

De afgelopen dagen heb ik het boek Eindeloos bewustzijn, een wetenschappelijke visie op de bijna-dood ervaring van cardioog Pim van Lommel gelezen. Ik vindt het een fantastisch boek. Vooral omdat de auteur het materialistische wereldbeeld dat nog sterk heerst in de wetenschap, op wetenschappelijke gronden op losse schroeven zet. Dit boek kan bijdragen aan een paradigmaverandering in de samenleving ten aanzien van essentiële vraagstukken over leven, dood en bewustzijn.

Het gedachtegoed uit dit boek is naar mijn idee van belang voor ieder mens. Het is van grote praktische betekenis voor werkers in de gezondheidszorg  en voor stervende patiënten en hun familie. Dag Hammarskjold (1905 – 1961) schreef in zijn boek Merkstenen: De manier waarop wij tegen de dood aankijken, bepaalt hoe wij in het leven staan.

Het boek wordt ook in andere talen uitgegeven. Dat verbaast mij niets, want wat mij betreft is dit het standaardwerk over bijna- dood ervaringen (BDE), een term die voor het eerst gebruikt is door Raymond Moody (NDE, near death experience), auteur van het het in 1975 gepubliceerde boek Leven na dit leven, dat een wereldwijde bestseller werd. Van Lommel is met zijn boek beslist niet over een nacht ijs gegaan. Hij verwijst naar allerlei onderzoeken die gedaan zijn en wijst op belangwekkende bevindingen en sterke en zwakke punten. Eindeloos bewustzijn is duidelijk een levenswerk van Pim van Lommel.

Wat is een goede definitie van een bijna-dood ervaring? Professor Janice Holden, voorzitter van IANDS, de International Association of Near Death Studies, schrijft: Bijna-dood ervaringen zijn de gemelde herinneringen aan indringende psychologische ervaringen met algemeen voorkomende “paranormale”, transcendente en mystieke kenmerken, die optreden tijdens een speciale bewustzijnstoestand die ontstaat tijdens een periode van een werkelijk of dreigend lichamelijk, psychologisch, of spiritueel overlijden, en deze ervaringen worden gevolgd door algemeen voorkomende nawerkingen.

In 1969 werd Van Lommel geconfronteerd met een bijzondere bijna dood ervaring van een patiënt van hem. In 1986 las hij een boekje over bijna dood ervaringen van George Richie met de titel Terugkeer uit de dood. Hij raakte gefascineerd door dit fenomeen en ging zelf onderzoek doen naar BDE’s bij patiënten van hem. In samenwerking met vele anderen startte hij een langdurig, nauwkeurig en uitgebreid onderzoek naar 344 mensen die een een hartstilstand hebben overleefd, van wie een 62 een BDE bleken te hebben meegemaakt. Dat leidde tot een publicatie met een grote impact in het gerenommeerde medische tijdschrift The Lancet.

De onderzoeker Kenneth Ring onderscheidt de volgende vijf fasen in een BDE:
1. De affectieve fase met gevoelens van absoute vrede, kalmte, overgave en geluk. De pijn is verdwenen. Deze fase wordt bijna altijd als positief ervaren en komt in 60 procent van de gevallen voor.
2. De fase van het verlaten van het lichaam, hetgeen in 37 procent van de gevallen wordt gemeld. Sommige mensen ervaren alleen het gevoel geen lichaam meer te hebben, zij ervaren geen pijn of beperking meer, anderen kunnen hun levenloze lichaam en de omgeving zien vanuit en positie boven hun lichaam. Zij kunnen helder waarnemen en ‘horen‘ wat er wordt gezegd. Zij voelen geen band meer met hun lichaam en zij ervaren zichzelf als compleet en helder.
3. In deze fase (23 procent) komen de mensen in een donkere, meestal vredige omgeving. Sommigen blijven in deze fase hangen.
4. In 16 procent van de gevallen beweegt men zich met hoge snelheid door een tunnel naar een niet verblindend, zeer helder licht, dat onvoorwaardelijke liefde en acceptatie uitstraalt.
5. De vijfde en laatste fase bestaat uit het betreden van een andere, niet-wereldse dimensie van ongelofelijke schoonheid, met mooie muziek, en soms het ontmoeten van overleden vrienden en familieleden. Hier kan ook de terugblik en vooruitblik worden ervaren. Het kost mensen de grootste moeite om vanuit deze omgeving terug te moeten keren naar het lichaam.

Een BDE (wordt ook wel geïnterpreteerd als: Bewustwording Door Ervaring) is een ingrijpende ervaring die erom vraagt om goed te worden verwerkt. Begripvolle therapeuten kunnen daarbij een belangrijke rol spelen. Vaak zijn betrokkenen terughoudend om erover te praten omdat er bij anderen geen begrip voor is en de ervaring moeilijk in woorden is uit te drukken. Mensen die een hartstilstand en een BDE hebben ervaren staan na acht jaar anders in het leven dan mensen die alleen maar een hartstilstand (zonder BDE hebben ervaren). Ze zijn duidelijk intuïtiever geworden. Na acht jaar werd met een BDE een duidelijk hogere score gevonden bij:

1. gevoelens tonen
2. afname van het belang van wat anderen van je vinden
3. accepteren van anderen
4. medeleven met anderen
5. betrokkenheid bij het eigen gezin
6. afname van de waardering van geld en bezit
7. toename van het belang van natuur en milieu
8. afname van het belang van en hogere levensstandaard
9. waardering van gewone dingen
10. gevoel voor sociale rechtvaardigheid
11. zingeving aan eigen leven
12. afname van kerkbezoek
13. toename van interesse in spiritualiteit
14. afname van de angst voor de dood
15. afname van de angst voor het stervensproces
16. toename van het geloof in leven na de dood

In de esoterie is al heel lang bekend dat we door zelfdoding nooit een oplossing is uit de moeilijkheden waarmee we te maken hebben. Het onderzoek naar BSE’s bevestigt dit. Bij een mislukte zelfdoding meldt minstens 20 procent een BDE. Die bijzondere ervaring verandert het leven van ernstig depressieve mensen meestal ingrijpend en in positieve zin. Zij hebben door hun BDE geleerd dat de zelfverkozen vlucht uit het leven niet helpt om de problemen op te lossen waarvoor ze wilden vluchten; men neemt de problemen dan gewoon mee, en eenmaal zonder lichaam lijkt een oplossing vinden veel lastiger.

In de wetenschap wordt er nog steeds van uitgegaan dat ons bewustzijn het gevolg is van hersenactiviteit. Het onderzoek naar BDE’s laat zien dat er wel degelijk helder bewustzijn mogelijk is terwijl het hart stil staat en er geen meetbare hersengolven zijn te constateren. Het is dan ook een misverstand om te menen dat bewustzijn is gelokaliseerd in de hersenen. Hersenen faciliteren ons bewustzijn. Het is nog steeds een onbewezen hypothese dat bewustzijn en herinneringen in onze hersenen worden geproduceerd en opgeslagen.

Volgens Van Lommel zijn de grondslagen van de – zoals non-lokaliteit, complementariteit van golf en deeltje, verstrengeling en non-lokale ruimte met waarschijnlijkheidsgolven – essentieel om de relatie tussen bewustzijn en de hersenen te kunnen begrijpen.

Wat mij betreft wordt Eindeloos bewustzijn verplichte literatuur voor studenten in de biologie, geneeskunde en menswetenschappen. De conclusies mogen van mij al worden onderwezen in het voortgezet onderwijs.

Voorpagina van het weblog van Arend Landman

Arend Landman op uw evenement?

Het zevende zintuig. Prima boek van Rupert Sheldrake over telepathie, het gevoel bekeken te worden en helderzienheid.

De kat van mijn vriendin kan mijn gedachten lezen. Ik heb diverse aanwijzingen om die bewering hard te maken. De leukste houdt verband met zijn passie voor kaas. Hij is dol op kaas en weet wanneer ik bezig ben met kaas. Vaak krijgt hij een stukje. Niet teveel, want kaas is niet zo gezond voor katten. De kat is vaak in de huiskamer, maar slapen en eten doet hij in zijn eigen domein: de bijkeuken.

De bijkeuken is gescheiden van de keuken door een dichte deur waar je niet doorheen kunt kijken. Als ik kaas uit de koelkast in de keuken haal en de kat bevindt zich in de bijkeuken, begint dit lieve huisdier altijd hard te miauwen en tegen de deur te rammen omdat hij kaas wil hebben. Het heeft niets met geluiden te maken, want als ik andere etenswaren uit de koelkast haal, houdt hij zich rustig. Als ik aan kaas denk, begint hij te miauwen.

De bekende Britse bioloog dr. Rupert Sheldrake heeft met talloze experimenten aangetoond dat huisdieren vaak weten wanneer hun baas thuis komt. Het komt veel voor dat honden en katten als naar de deur of het raam gaan wanneer hun baas thuis komt, voordat ze dat kunnen zien, horen, voelen, ruiken of proeven. Dat is met videocamera’s vastgesteld. Het bijzondere is dat het tijdstip waarop de baas thuis komt er niet toe doet, dus de verklaring dat zij handelen op basis van een interne biologische klok geen hout snijdt.

Het blijkt dat het bovengenoemde verschijnsel alleen werkt bij huisdieren die duidelijk een emotionele band hebben met hun verzorger zoals honden, katten, konijnen, cavia’s, papegaaien, parkieten en duiven. Bij reptielen (met uitsluitend een reptielenbrein) en vissen kon dit fenomeen niet worden vastgesteld.

In de bovenstaande onderstaande video gaat Sheldrake onder andere in op dat onderwerp aan de hand van onderzoeken die onder zijn leiding zijn uitgevoerd. Ook bespreekt hij zaken als telepathie, helderziendheid, precognitie en het gevoel bekeken te worden. Uit zijn research blijkt dat die verschijnselen, die niet kunnen worden verklaard vanuit het klassieke wetenschappelijke paradigma, heel veel optreden.

Tijdens presentaties verwijs ik vaak naar zijn boek ‘Het zevende zintuig’. Vaak hoor ik dat men een titel als ‘Het zesde zintuig’ meer voor de hand vindt liggen. Sheldrake legt uit dat die term in de wetenschap al geclaimd is voor manieren van waarnemen die gebaseerd zijn op bekende natuurkundige verschijnselen. Trekvogels kunnen bijvoorbeeld hun richting bepalen omdat ze het magnetische veld van de aarde kunnen voelen en vissen in de donkere diepzeeën vinden hun prooi dankzij veranderingen in het elektrische veld dat zij uitzenden.

Rupert Sheldrake gaat graag in gesprek met wetenschappers die sceptisch staan tegenover zijn bevindingen en zijn vernieuwende theorie over morfogenetische velden verwerpen. Zij hebben echter geen antwoord op zijn kritische vragen en opmerkelijke en reproduceerbare onderzoeksresultaten. Sheldrake beschikt over een enorme database van bijzondere ervaringen, getuigenverklaringen en onderzoeksresultaten (ook van andere onderzoekers, onder wie prof.dr. D.J. Bierman). Al zijn boeken en andere publicaties zijn daarop gebaseerd.

Het zevende zintuig is een prachtig geschreven baanbrekend werk dat bestaat uit vier delen:
1. Telepathie, waaronder gedachtenoverdracht in het laboratorium en telefoontelepathie
2. De kracht van aandachtconcentratie, waaronder andermans ogen in je rug voelen
3.Zien op afstand en voorafschaduwingen van de toekomst
4. Hoe het zevende zintuig werkt

Sheldrake gaat in dit boek niet expliciet in op het begrip intuïtie. Ik kan Het zevende zintuig van harte aanbevelen aan iedereen die geïnteresseerd is in deze materie.

Het mysterie van het water

Dit jaar mocht ik een presentatie verzorgen op een werkconferentie van Brabant Water. Twee jaar eerder heb ik al eerder opgetreden voor deze waterleidingmaatschappij. Dat was voor een afdeling van ongeveer tien mensen. Deze keer ging het om een dag voor circa vijftig leidinggevenden van het bedrijf.

Ik vond dit een prachtige kans om in mijn verhaal in te gaan op de verrassende resultaten van de Japanse onderzoeker Masaru Emoto. Slechts enkelen van de aanwezigen waren op de hoogte dit onderzoek, dat de kracht van en de kwaliteit van woorden, geluiden, beelden en gedachten letterlijk zichtbaar maakt. Dat verbaasde me, want persoonlijk vind ik de onderzoeken dusdanig belangrijk, dat het verplichte leerstof zou moeten zijn op basisscholen. Het stemde mij weer hoopvol toen iemand mij in de pauze vertelde dat er een werkgroep binnen het bedrijf is dat nagaat in hoeverre ze iets kunnen met de bevindingen van Emoto.

Masaru Emoto vroor watermonsters in die tevoren waren blootgesteld aan negatieve of positieve woorden, gedachten, emoties of verschillende soorten muziek. Daarna maakte hij foto’s van de waterkristallen en stelde vast dat de positief beïnvloede watermonsters mooie en perfect gevormde kristallen opleveren, terwijl negatieve woorden, gedachten en emoties resulteren in lelijke, misvormde kristallen. Aangezien de wereld en wijzelf voor zeventig procent uit water bestaan, hebben we met deze eigenschap van water de sleutel in handen om grote veranderingen te bewerkstelligen, zowel op persoonlijk vlak als op collectief en mondiaal niveau.

Home

Home